Op 08 en 09 december mocht ik twee keer in een volle steigerzaal mijn voorstelling Magmens spelen. Een persoonlijk programma over de last van het moeten en kunst van het mogen. Losjes opgehangen aan het thema 50 worden, of ouder worden in het algemeen. Veel veertigers en vijftigers in de zaal, wellicht het beste publiek voor deze voorstelling vanwege de herkenbare thema’s . Ik had hard gewerkt om tot deze voorstelling te komen en heb veel hulp gehad.
Van Bram Coopmans, professioneel acteur en maker, en al jarenlang een goede vriend op afstand die mij al eerder naar een hoger niveau heeft weten te tillen. En die vooral in de beginfase de juiste dingen heeft gezegd en gedaan. En geschrapt. Van Inge van Leiden , die de eindregie heeft gedaan en zo de puntjes en punten op de i heeft gezet. Van vriend Marc Damen, die tekende voor de prachtige muziek en die in december zelf ook speelde. Van Thea Marijnissen, die vrijwel belangeloos een prachtig kostuum voor me maakte. Van Marije Dupont die tovert met lampjes en goed aanvoelt wat deze voorstelling op dat gebied nodig had. Van Mariena Steensma die een geweldig oog heeft voor vormgeving en een hele mooie poster en flyer heeft ontworpen. Van Gijs Jacobs, die de foto maakte en –ongevraagd, omdat ie het leuk vindt- ook opnames heeft zitten maken vanuit de zaal. En van mijn vrouw en kinderen, die me in de weken daarvoor wat vaker moesten missen dan gewoonlijk, maar die me daarin steunden.
De reacties waren erg fijn, ontroerend ook. Uit allerlei onverwachte hoek. Zoals ik al eerder schreef: deze voorstelling is mijn beste ooit en was vooral leuk om te spelen. Daar waar ik eerder nogal eens ( onbewust) cabaretiers die ik hoog heb zitten probeerde te evenaren, of te krampachtig en hard werkend op het podium kon staan, teveel bezig met de tekst, teveel bezig met wat men ervan zou vinden, kwam het nu veel meer als vanzelf. Het heilige moeten vervangen door speels mogen.
Alleen daarom al wilde ik nog wel een paar keer, en dat gaat ook gebeuren. Omdat het leuk is. Eerst mag ik op 6 oktober in mijn geboortedorp Arcen aan de bak, in het MFA dat voor de gelegenheid in een intiem theaterzaaltje wordt veranderd. En dan vier weken later op 8 november nogmaals in Groesbeek in het altijd gezellige Cardo. Ergens dit seizoen speel ik ook nog een benefiet optreden in Overasselt, datum volgt. Daarna is het klaar en focus ik me weer op nieuwe dingen.
Ik wil een kortere versie maken die geschikt is voor thema bijeenkomsten, congressen, discussie avonden. Ik schat namelijk in, mede gevoed door de reacties , dat de thema’s rondom keuzes maken, duurzame inzetbaarheid en moeten/mogen zich heel goed lenen voor allerlei gerelateerde onderwerpen waar we de komende jaren zakelijk gezien mee te maken hebben. En dan kan humor zo maar een hele fijne manier zijn om lucht aan zware onderwerpen te geven.
Kaarten voor de voorstelling in Arcen zijn niet online te krijgen, maar ik kan je wel op een lijst zetten . In Groesbeek kun je via de site van Cardo reserveren.